ATAB Gallery in Antwerpen openingswoord 08/09/2006 Leo Reijnders verbeeldt met een complexe wereld vol ideeen. Een wereld die verschijnt in kleine dagboektekeningen en notities. Een wereld over natuur, mens en dier, maar dan in verbeeldingrijke situaties. Bevreemdende taferelen van leven in het water, op de aarde, in de lucht en in de cosmos. Het zijn verhalende verbeeldingen die soms een poetische titel meekrijgen zoals; De plaats waar nog niemand geweest was. Ze stralen allemaal blijheid uit, ze hebben de frisheid van kindertekeningen, maar bij nader toezien zitten ze vol met onderliggende betekenissen en knipoogjes. Ze doen me denken aan de Ark van Noe na de ontscheping: na de zondvloed gaan alle levende wezens de wereld, een nieuwe wereld bevolken.
Flor Bex - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - DE ' LUCHTSCULPTUREN ' VAN LEO REIJNDERS (H)ART 14/05/2009 Leo Reijnders(geboren in 1959) is in de eerste plaats een schilder,maker van humoristische, figuratieve taferelen: cartooneske 'bad painting' zoals dat tegenwoordig weer hip is bij een nieuwe lichting kunstenaars. Op een poort in Vleminckveld 29 te Antwerpen valt een dergelijk tafereel te zien, getiteld ' De Wolkenbreier(s)'.Dat bovendien de naam is van zijn radioprogramma op Radio Centraal, een kunstwerk dat met zijn stilaan imponerende lijst van gasten meeschrijft aan de kunstgeschiedenis van Belgie en omstreken. Wellicht op 28 mei (maar de datum ligt nog niet helemaal vast ) voegt Reijnders opnieuw een indrukwekkende naam toe aan die lijst: de legendarische Amerikaanse kunstenaar Chris Burden (een pionier in de regionen van de performance, body art en installatiekunst) zal live radio maken in 'De Wolkenbreier(s)'. Burden is op dat moment in Antwerpen voor zijn tentoonstellingproject in het Middelheimmuseum, maar maakt dus tijd om in 'De Wolkenbreier(s)' zijn opwachting te maken. Het zal niemand verbazen dat Burden al eerder op de radio te horen was, maar misschien is het wel verrassend dat hij -zodoende verantwoordelijk was voor het opdoeken van het radioprogramma van een andere illustere Amerikaanse kunstenaar, met name Paul Mc Carthy. Heel gelijkaardig aan wat Reijnders nu doet, gaf Mc Carthy begin jaren 70 aan veelal nog onbekende kunstenaars de kans om zichzelf voor te stellen op de radio. Toen Burden in dat programma aan de luisteraars vroeg hem allemaal een dollar te sturen, besloot het netwerk de show te schrappen. De oorspronkelijke geluidstapes van Mc Carthy programma zijn ondertussen wel opgekocht door het Getty Museum, wat wijst op het potentiele belang van dergelijke kunstenaarsinitatieven. Gerrit Vermeiren - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - REIJNDERS & SHIAVI H)ART 17/04/2009 Het ligt niet voor de hand om twee kunstenaars met elkaar in verband te brengen, zeker niet als het om een 'lokaal' kunstenaar als Leo Reijnders (°1959) en een 'internationaal 'artiest als Roberto Schiavi (°1967) gaat. Maar beiden stellen toevallig op hetzelfde ogenblik tentoon in Antwerpen en hebben één ding gemeen: hun uitermate esthetiserend werk wil de kijker aanzetten om zijn/haar eigen fantasie te gebruiken en als het ware de beelden die ze aanreiken uit te vergroten. Leo Reijnders is in Antwerpse cult-kringen bekend om zijn programma 'De Wolkenbreier(s)' op de vrije Radio Centraal (106.7FM), waar hij lokale en ruimer bekende kunstenaars uitnodigt tot een mentaal zelfportret. Hij stelt nu tekeningen tentoon bij Vandaele Editie, waarbij de meeste vergezeld gaan van een gedicht. De tekeningen worden gevoed door de fantasie, het onderbewustzijn en vooral het associatievermogen van de kunstenaar om verbanden te creeren die niet meteen logisch, maar wel bevrijdend escapistisch zijn. Verwijzingen naar strips en ' de klare lijn ' zijn onmiskenbaar, met de afwisseling van felle en zachte kleuren en de eenvoudige lijnvoering. Maar Reijnders doet meer dan dat: hij reikt de kijker een denkframe aan. 'De architect van de zee' heet een tekening, waarbij in het bijhorende gedicht duidelijk wordt hoe dat gaat: de architect tekent een plas, dan een poel, een meer, een zee. Toen de zee er was, was de architect verdwenen. Andere tekeningen heten 'Daar komt de nieuwe badmode', 'Het landschap sprak boekdelen' of 'Horizonbouwers' en verwijzen naar een existenteel pessimisme, dat de kijker, al naargelang zijn gemoedstemming, vrijelijk kan beamen of niet. Mark Ruyters - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - PLASTISCHE CHIRURGIE VAN LEO REIJNDERS, EEN INDIAAN ZONDER IDENTITEITSCRISIS STADSKRANT, AARSCHOT,1994 De paardenkracht is nietmeer wat ze geweest is, maar de verbeelding is nog altijd aan de macht: Leo Reijnders (°1959) zal de studentenrevoluties van mei '68 misschien niet bewust hebben Hiermee weze de toon gezet: voor een en ander heb ik een zwak - voor de geest van mijn Ari Gozin - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ' WOLKENBREIER ' DROOMT LUIDOP Gazet Van Antwerpen 02/05/2008 Leo Reijnders stelt tentoon in galerie V-Edities. In de Antwerpse Galerie V-Editie heeft Leo Reijnders vijftig schilderijtjes op papier opgehangen, taferelen met vreemde figuren in bizarre situaties. Kleurrijk van vorm als in een kinderboek, duister van toon als in een nachtmerrie. Klik www.leoreijnders.net in en je belandt in één van de meest lichtvoetige websites van de Belgische kunstscene.Figuurtjes flitsen over het scherm. Als je ze kan aanklikken, krijg je een tekening te zien gerangschikt volgens thema's als 'lucht', 'vuur', 'water' en 'aarde'; het is een smaakmaker voor het te weinig bekende, niet opdringerige werk van Leo Reijnders(1959), één van de vele Antwerpse kunstenaars met Limburgse roots. Reijnders groepeerde enkel tekeningen met teksten en hoopt ze uit te geven als editie. Als illustrator heeft hij nog nooit gewerkt "Maar misschien wil ik het wel eens proberen." De meeste kunstenaars tegenwoordig gebruiken grijs op grijs, bij mij zit er kleur in . Frank Heirman
|
|
website by mademe |